วันนี้ผมได้มีโอกาสสนทนาทางโทรศัพท์กับพี่สาวคนหนึ่งที่มีความสนิทชิดเชื้ออยู่ในขั้นสามารถระบายความอึดอัดใจให้ฟังกันได้ ....แก่เล่าให้ฟังถึงการทำงานบนสำนักงานแห่งหนึ่ง ...แกเล่าถึงความอึดอัดใจในการทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานบางคน และผู้บังคับบัญชาบางคน ที่มีความหลงอำนาจ หลงตัวเอง จนลืมตัว....ผมก็คงขอมอบกลอนของคุณ ธุลีใจ ไว้ให้พี่คนนั้นอ่านดูแล้วพี่ก็จะปลงไปเอง ......ลองอ่านดูครับพี่.......
หลงตัวเอง หลงอำนาจ ขาดความคิด
หลงทั้งจิต คิดเขลา เบาสมอง
อคติ แบ่งชั้น จนไม่มอง
บาปสนอง ตอนท้าย ตายคนเดียว
ถือว่าเขา ต้องหาเรา เพื่อสนอง
จึงผยอง มองไม่เห็น เป็นคนเขา
คิดเอาเปรียบ เทียบชั้น เป็นท่านเปา
ก็พวกเน่า ทั้งเข่ง เหม็นทั้งเมือง...
|