"การศึกษาหมาหางด้วน" ท่านอาจารย์พุทธทาสใช้เรียกการศึกษาที่ไม่ได้ทำให้คนหลุดพ้น แต่ตรงกันข้ามกลับสร้างกิเลส ทำตามๆ กัน แข่งขันกัน จนหมาหางด้วนกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดา หมามีหางกลายเป็นเรื่องประหลาด ถึงได้แข่งขันกันให้ความรู้ สร้างความรู้ ไม่ได้สร้างปัญญา

การศึกษาที่สร้างปัญญา ทำให้ได้มาซึ่งความรู้ด้วย แต่การศึกษาที่เน้นสร้างแต่ความรู้ มักไม่ได้สร้างปัญญา เหมือนการขึ้นต้นไม้ทางปลายถามว่า ทำไปทำไม ถ้าตอบได้จะรู้เป้าหมายของการกระทำ เป้าหมายของชีวิต เกิดปัญญา ถ้าถามเพียงว่า ทำอย่างไร ก็จะได้แต่ความรู้ วิธีการ ปราศจากหลักการ หลักคิด ซึ่งต้องมาก่อน เหมือนกับธรรมะว่าด้วยมรรคมีองค์แปด ซึ่งเริ่มด้วยสัมมาทิฐิ หรือคิดชอบ แล้วจึงไปสัมมาอาชีวะ  หรือปฏิบัติชอบhttp://youtu.be/d4Z6SaGwIsQ